از شنبه درون خود تلمبار شدیم

                  تا آخر پنج شنبه تکرار شدیم

خیر سرمان منتظر دیداریم

                 جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم

بهوش ای جان که جانان خواهد آمد

دگر یوسف به کنعان خواهد آمد

دگر برخیز از این خواب گرانت

که روز وصل یاران خواهد آمد

مکن اندیشه دیگر از شب سرد

که صبح شام هجران خواهد آمد

بگو دیگر برو فصل خزانی

که آن فصل گل افشان خواهد آمد

دگر ای شب پرستان فرصتی نیست

که خورشید درخشان خواهد آمد

که گردد زنده از او ملک دنیا

شکوفایی دوران خواهد آمد

خوشا بر حال دور روزگاران

دگر غیبت به پایان خواهد آمد

از من گرفته اند تو را این گناه ها

           پس کی تمام می شود این اشتباه ها؟

یک لحظه دور می شوم از یاد تو ولی

                    ثاثیر آن نمی رود از بین ماه ها

با این حساب سخت به بی راهه می رویم

      کی ختم می شود به تو این کوره راه ها؟

بی تو غبار بر دل آیینه ها نشست

          وقتش نشد به سر برسد درد و آه ها؟

تا بلکه یوسف به سفر رفته عاقبت

                 بیرون بییاید از دل تاریک چاه ها

از شرم کار های غلت آب می شویم

               روزی که در نگاه تو افکند نگاه ها

از تو یک عمر شنیدیم و ندیدیم تو را

به وسالت نرسیدیم و ندیدیم تو را

                       روزی ما فقرا شربت وصل تو نبود

                       زهر هجر تو کشیدیم و ندیدیم تو را

مگر ایام کهن سالی ما جلوه کنی

در جوانی که دویدیم و ندیدیم تورا

                       چه قدر نذر تو کردیم و خبر از تو نشد

                       چه قدر شمع خریدیم و ندیدیم تو را

گاهی اندازه ی یک پرده فقط فاصله بود

پرده را نیز کشیدیم و ندیدیم تو را

                        سعی کردیم تو را خواب ببینیم شبی

                        سحر از خواب پریدیم و ندیدیم تو را

مدتی در پی تو رند و نظر باز شدیم

همه را غیر تو دیدیم و ندیدیم تو را

                        فکر کردیم که مشکل سر دل بستگی است

                        از همه جز تو بریدیم و ندیدیم تو را

لااقل کاش دم خیمه ی تو جان بدهیم

تا بگوییم:رسیدیم و ندیدیم تو را...

هر شب من از خیال تو سرشار می شوم

هر صبح با اذان تو بیدار می شوم

کارم فقط به راه شما خیره ماندن است

شغل مرا نگیر که بیکار می شوم

دست خودم که نیست مرا سرزنش مکن

از سوی دل به عشق تو اجبار می شوم

بیچاره من که از طرف چشم های تو

روزی هزار مرتبه احضار می شوم

وقتی که نیستی چه امیدی به ماندنم

از زندگی بدون تو بیزار می شوم

برگرد تا دوباره به عشقت یقین کنم

بی تو دچار شاید و انگار می شوم

روزم به روزمرگی غیبتت گذشت

اما دوباره شب ز تو سرشار می شوم

از رو نمیروم همیشه همین بوده،باز هم

فردا دچار این همه تکرار می شوم

دارد زمان آمدنت دیر می شود

دارد جوان سینه زنت پیر می شود

وقتی به نامه ی عملم خیره می شوی

اشک از دو دیده ی تو سرازیر می شود

کی این دل رمیده ی من هم زهیروار

در دام چشم های تو تسخیر می شود؟

این کشتی شکسته ی طوفان معصیت

با ذوق دست توست که تعمیر می شود

حس می کنم که پای دلم لحظه ی گناه

با حلقه های زلف تو درگیر می شود

در قطره های اشک قنوت شب شما

عکس ضریح گمشده تکثیر می شود

تقصیر گریه های غریبانه ی شماست

دنیا!غروب جمعه چه دلگیر می شود!!!

                                   از:وحید قاسمی  

دلبسته ام مرا ز سر خویش وا مکن

از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر

گویم گرفته ای ز عنایت رها مکن

از فکر گناه پاک بودن عشق است

     از هجر تو سینه چاک بودن عشق است

                       آن لحظه که راه می روی آقا جان

                                زیر قدم تو خاک بودن عشق است

زندگی سخت غم آور نیست          زندگی جای غصه و غم نیست

زندگی شاد و آسان است          زندگی لحظه های خندان است

زندگی بر تو می زند لبخند          زندگی با تو می گوید سخن

زندگی تک تک این لحظات است          زندگی صلح و دوستی های ناب است

زندگی لحظات باهم بودن است          زندگی خنده و گریه هر چه که هست

تا ابد پایندگی جاودانیست          زندگی عشق و مهربانیست

                                                                               از:الهه

               تا توانی دلی بدست آور

دل شکستن هنر نمی باشد

               آری ای دوستان مهر و امید

آری ای دوستان سبز و سفید

               گر تو خواهی شوی هنرمند

دل هم نوع خود را نشکن

                تا شوی نزد خداوند حکیم

شاد و خرم سرافراز و عظیم

                                 از:الهه      

او که آقای دل و سرور ماست          او که به دل می دهد امید

او که در اشک های جهان سوزش          او که در خنده های پنهانش

زیر لب با تو چنین می گوید:بنده ام          ای گل رسیده ی من

بنگر از دور خوبی هایم را          تا شود دلت آشیانه ی من

دلت را بسپار به من          تا در ره خاموشی ها در بین همه ی سختی ها

بسپارم به باد های بلند          ببرد گوشه ای نگه دارد

تا ز دستبرد دشمنان کثیف          در امان نگه دارد

                                                                   از:الهه

عصر یک جمعه ی دلگیر

وجود تو کنار هر دل بی دل آشفته شود حس

تو کجایی گل نرگس؟

به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنیست ز جنس غم و ماتم

زده آتش به دل عالم آدم

مگر این روز و شب رنگ شفق یافته،در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای؟ای عشق مجسم!

که به جان نم شبنم

بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت

نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت!

به فدای نخ آن شال سیاهت

به فدای رخت ای"ماه"

بیا

صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه ان بزم توئی

آجرک الله!

عزیز دو جهان یوسف در چاه،

دلم سوخته از آه نفس های غریبت

دل من بال کبوتر شده

خاکستر پرپر شده

همراه نسیمی سحری

روی پر فطرس معراج

و سپس رفته به اقلیم رهایی،

به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی

و خلاصه شود آیا که مرا همراه خودت زیر رکابت

ببری تا بشوم کرب و بلایی؟

به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد،

نگهم خواب ندارد،

قلمم گوشه ی دفتر عزم ناب ندارد،

شب من روزن مهتاب ندارد،

همه گویند به انگشت اشاره

مگر این عاشق بی چاره ی دلداده ی دلسوخته ارباب ندارد

تو کجایی؟

تو کجایی؟

شده ام باز هوایی...

               سید حمیدرضا برقعی

هر کس قدمی بهر خدا بر دارد

       آیینه ی سینه اش جلا بردارد

من معتقدم یوسف زهرا آید

       فاطمه دستی به دعا بر دارد

                               سید مجتبی شجاع

خوبست که ماه آسمانت باشی

پروانه ی بی قرار جانت باشی

ای شیعه مراقبت کن از اعمالت

تا زینت صاحب الزمانت باشی

                              سید مجتبی شجاع

گر عفو کنی یا نکنی حق داری

گر نامه ام امضا نکنی حق داری

با این همه عصیان و خطا کاری ما

گر چهره هویدا نکنی حق داری!!!

                              نویسنده:سید مجتبی شجاع

     گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی

    از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

             گاهی اگر در چاه،مانند پدر،آه

           اندوه مادر را حکایت کرده باشی

                گاهی اگر زیر درختان مدینه

       بعد از زیارت استراحت کرده باشی

      گاهی اگر بعد از وضو مکثی کنی تا

           آیینه را غرق حیرت کرده باشی

        حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند

      گاهی نمازی را امامت کرده باشی

     یا در میان کوچه های سرد و تاریک

نان و پنیر و عشق،قسمت کرده باشی

      پس مردمک های نگاه ما عقیم اند

""تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی""

خداوندا اكنون كه قلب كوچكم درآستانه ي مهر و محبتت قرار گرفته،

دستم را بگير در سختي ها يارم باش كه سخت به تو محتاجم

                                                                       نويسنده:هستي

خدا همين جاست،نيازي به سفر نيست

خدا همان"گنجشكي"است كه هر صبح براي تو ميخواند

خدا در دستان مردي است كه نابينايي را از خياباني رد ميكند

خدا در اتومبيل مردي است كه مادر پيرش را هرهفته براي درمان به بيمارستان مي برد

خدا خيلي وقت است كه اسباب كشي كرده و آمده نزديك تو

خدا كليد هاي گنجينه هاي خويش را در دستانئ تو گذاشته

چرا كه به تو اجزه داده است كه از او بخواهي پس هرگاه بخواهي ميتواني در هاي نعمتش را بادعا بگشايي

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت/

دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت/

مانند مرده ای متحرک شدم بیا/

بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت/

می خواستم که وقف تو باشم تمام عمر/

دنیا خلاف آنچه می خواستم گذشت/

بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده ایم/

از خیر شعر گفتن،حتی قلم گذشت/

تا کی غروب جمعه ببینیم که مادرم/

یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت/

مولا شمار درد دلم بی نهایت است/

تعداد درد من به خدا از رقم گذشت/

حالا برای لحظه ای آرام می شوم/

ساعات خوب زندگی ام در حرم گذشت

این هفته هم گذشت و تو اما نیامدی/

خورشید خانواده ی زهرا نیامدی/

از جاده ی همیشه ی چشم انتظار ها/

"ای آخرین مسافر دنیا نیامدی"

امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟

آقای من اگر زد وفردا نیامدی/

غیبت بهانه ایست که پاکیزه تر شویم/

تا روبرویمان نشدی نیامدی

تنهایی

     تاوان همه نه هایی است که نگفتم تا دل کسی نشکند

           همه ی محبت هایی که زیادی هدر داده ام

        کافچی روی میزش چنین نوشته بود:

     "اینجا طعم دلتنگی تلخ تر از قهوه است"

خدا عجیب ترین معلم دنیاست...

او درس های تازه اش را با امتحان کردن یادمان می دهد

وهرچه درس سختر باشد...امتحانش هم سختتر است

بگرد که بر بهار ما می خندند

            یک عده به انتظار ما می خندند

تا به کی آقای ما تنهاست یا زهرا مدد

       تابه کی آواره در صحراست یا زهرا مدد

تا به کی خیمه نشین آستان غیبت است

   شیعه را این غصه غم افزاست یازهرا مدد

         ماجرای غیبت از مولای ما آغاز شد

 این همان غم های عاشوراست یازهرا مدد

قصه ی سرداب هم از بیت الاحزان شد شروع

     جای این ویرانه در دل هاست یازهرا مدد

قصه ی غیبت فدک پایان یک سیلی نبود

        آری این ارثیه ی طاهاست یازهرا مدد

           دردها،تبعید ها،زنجیر ها،آزارها

        تا هنوز این ماجرا برجاست یازهرا مدد

فاطمی گشتن بنای کربلایی بودن است

چون حسینی بودن از اینجاست یازهرا مدد

    آن مسلمانی که بی مهر تو دارد ادعا

         حکم او ولله بی امضاست یازهرا مدد

 آخر ای منصور از منصور امت دست گیر

         نام تو انسیه ی هوراست یازهرا مدد

       گر بیاید انتقامت را بگیرد مهدی ات

      بر لبش این زمزمه زیباست یا زهرا مدد

                                     خداوندا،

               مرا خردی بخش که شکست را توقف ندانم،

دانشی بخش تا دریابم که راه موفقیت از میان شکست ها می گذرد و

       پاکم ساز تا با قلب خود درگاهت رب بوسه باران کنم...

خداوندا،

    ندای تو را میشنوم،

           که مرا به سکوت درون می خواند،

                     حضورت را حس می کنم و

در میابم که که هرچه روی میدهد،

                          حکمت تو نهفته است

سلامی به گرمی آفتاب داغ تابستان

           سلام به دوستای خوبم خواستم قبل از گذاشتن مطالبم یه گپ مختصر با عاشقای آقا امام زمان داشته باشم بالاخره این فرصتیه که نصیب هر کسی نمیشه

                    دوستای خوبم همان طور که از ظاهر وبلاگم معلومه هرچیزی که به مهدویت مربوط بشه توش نوشته می شه خواهرها یا برادرهای من خواستم یه اعترافی بکنم

                            من چند وقت پیش یه طرحی برای مدارس دبیرستان های شهرمون در نظر گرفتم که میتونه رضایت آقا رو به همراه داشته باشه خواستم یه خواهشی بکنم که هر کسی

                                                                                   طرحی داره برایم توی قسمت نظرات بگذاره اصلا هدف از ساخت این وبلاگ هم همینه

آقا...ردای سبز امامت مبارکت

پوشیدن لباس خلافت مبارکت

ای آخرین ذخیره ی زهرای حسین

آغاز روزگار امامت مبارکت

هورااااااا

تعجیل درفجش صلوات