مردمک های نگاه

     گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی

    از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

             گاهی اگر در چاه،مانند پدر،آه

           اندوه مادر را حکایت کرده باشی

                گاهی اگر زیر درختان مدینه

       بعد از زیارت استراحت کرده باشی

      گاهی اگر بعد از وضو مکثی کنی تا

           آیینه را غرق حیرت کرده باشی

        حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند

      گاهی نمازی را امامت کرده باشی

     یا در میان کوچه های سرد و تاریک

نان و پنیر و عشق،قسمت کرده باشی

      پس مردمک های نگاه ما عقیم اند

""تو حاضری بی آنکه غیبت کرده باشی""